ஊரான் நிலைமைக்காரர்கள்: மானாட்டின் பிரபுத்துவ நாடார் உட்பிரிவின் வரலாற்று மற்றும் சமூக கலாச்சார பகுப்பாய்வு.

முன்னுரை

ஊரான் நிலைமைக்காரர்கள் அல்லது நிலைமைக்காரர்கள் நாடார் சமூகத்தினுள் உள்ள ஒரு பிரபுத்துவ உட்பிரிவாகும். கி.பி 1639 இல், நாடாதி நாடாக்கள் என அழைக்கப்படும் பத்து நிலைமைக்காரர் ஆட்சியாளர்கள் மாநாட்டின் வடக்குப் பிரிவுகளின் மீது அதிகாரம் பெற்றனர். இந்தக் கட்டுரை, நிலைமைக்காரர்களின் மரபுகள், பழக்கவழக்கங்கள், சிறப்புரிமைகளையும், மற்றும் மதுரை நாயக்கர் ஆட்சியாளரால் நியமிக்கப்பட்ட பத்து நிலைமைக்காரர் ஆட்சியாளர்களால் பயன்படுத்தப்பட்ட நிர்வாக அதிகாரத்தையும் ஆராய்கிறது. மேலும் மதுரை நாயக்கர் நிர்வாகத்திற்கும் நாடார் சமூகத்திற்கும் இடையிலான பதட்டத்தை ஆராய்கிறது. இந்தக் கட்டுரை திரு. சீ. இராமச்சந்திரன், முனைவர் ஆ. தசரதன், திரு. அ. கணேசன் மற்றும் ராபர்ட் எல். ஹார்ட்கிரேவ் ஆகியோரின் ஆராய்ச்சி பங்களிப்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

காயாமொழியின் நிலைமைக்காரர்கள் (சுமார் 1900இல் எடுக்கப்பட்டது புகைப்படம்).

ஊரான் நிலைமைக்காரர்கள் யார்?

ஊரான் நிலைமைக்காரர் அல்லது நிலைமைக்காரர் என்பது ஒரு பிரபுத்துவ நாடார் உட்பிரிவு ஆகும். நிலைமைக்காரர்கள் வரலாற்று ரீதியாக பரந்த நிலப்பகுதிகளைக் கட்டுப்படுத்தினர் மற்றும் பெரும்பாலும் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் திருநெல்வேலியின் தெற்கிலும், இன்றைய கன்னியாகுமரி மாவட்டத்திலும் வாழ்ந்தனர். 19 ஆம் நூற்றாண்டின் வரலாற்று பார்வையாளர்களும், டென்னிஸ் டெம்பிள்மேன் உள்ளிட்ட அடுத்தடுத்த அறிஞர்களும், பழைய சாணார் சமூகத்திற்குள் நிலைமைக்காரர்கள் மிக உயர்ந்த பிரிவாக இருந்தனர் என்பதைக் குறிப்பிடுகின்றனர்.

சொல்லிலக்கணம்

தூத்துக்குடி மாவட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் திருச்செந்தூர் தாலுகாவின் குலசேகரன்பட்டினம் 18 ஆம் நூற்றாண்டு கல்வெட்டு, ஊரான் நிலைமைக்காரர் என்ற பிரிவை பதிவு செய்கிறது. ஊரன் என்ற சொல் முதலில் சங்க காலத்தில் ஒரு தலைமகனைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டது. நிலைமை என்ற சொல் நீண்ட காலமாக தமிழகத்தில் பயன்பாட்டில் இருந்து வருகிறது. உதாரணமாக நிலைமை அழகிய நாடாள்வான் என்ற பட்டப்பெயரைக் கொண்ட ஒருவர் கி.பி 12-13 ஆம் நூற்றாண்டுகளைச் சேர்ந்த கல்வெட்டுகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளார். 17 ஆம் நூற்றாண்டின் பல்வேறு சான்றோர் வரலாற்று ஆவணங்களின்படி, நாடார் சமூகத்தின் மூதாதையர்களான சான்றோர் சமூகத்துடன் தொடர்புடைய பட்டங்களில் நாடாள்வார் ஒன்றாகும். ஆனால் நிலைமைக்காரர் என்ற சொல் ஒப்பீட்டளவில் சமீபத்திய காலமாகவே புழக்கத்தில் இருந்துவருகிறது.

நிலைமைக்காரர்களின் பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் மரபுகள்

பண்டைய காலத்திலிருந்தே, நிலைமைக்காரர்கள் நாடன் என்ற பட்டத்தைப் பயன்படுத்தும் பாக்கியத்தைப் பெற்றிருந்தனர். நாடன் என்ற பட்டத்தின் பொருள் மண்ணை ஆள்பவன் என்பதாகும். பண்டைய காலத்தில் பிராமண பூசாரிகள் கூட நிலைமைக்காரர்கள் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பகுதிகளில் அவர்களின் அதிகாரத்திற்குக் கீழ்ப்படிந்ததாக அறியப்படுகிறது. பாரம்பரியமாக, நிலைமைக்காரர் ஆண்கள் குதிரைகளில் சவாரி செய்தனர். நிலைமைக்காரர் பெண்கள் கோசா மரபைப் பின்பற்றினர். இந்த மரபின்படி, நிலைமைக்காரர் பெண்கள் தங்கள் சொந்த வீட்டு ஆண்களுக்கு மட்டுமே தங்களை வெளிப்படுத்திக் கொண்டனர். இதனால், நிலைமைக்காரர் பெண்கள் மூடப்பட்ட பல்லக்குகளில் பயணம் செய்தனர்.

பண்டைய காலத்திலிருந்தே, நிலைமைக்காரர்கள் நாடன் என்ற பட்டத்தைப் பயன்படுத்தும் பாக்கியத்தைப் பெற்றிருந்தனர். நாடன் என்ற பட்டத்தின் பொருள் மண்ணை ஆள்பவன் என்பதாகும். பண்டைய காலத்தில் பிராமண பூசாரிகள் கூட நிலைமைக்காரர்கள் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பகுதிகளில் அவர்களின் அதிகாரத்திற்குக் கீழ்ப்படிந்ததாக அறியப்படுகிறது. பாரம்பரியமாக, நிலைமைக்காரர் ஆண்கள் குதிரைகளில் சவாரி செய்தனர். நிலைமைக்காரர் பெண்கள் கோசா மரபைப் பின்பற்றினர். இந்த மரபின்படி, நிலைமைக்காரர் பெண்கள் தங்கள் சொந்த வீட்டு ஆண்களுக்கு மட்டுமே தங்களை வெளிப்படுத்திக் கொண்டனர்.

நிலைமைக்காரர்களின் பிரபுத்துவ நில உரிமைகள்

19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிரிட்டிஷ் பார்வையாளரான சாரா டக்கர், நிலைமைக்காரர்களுக்கு நில சிறப்புரிமைகள் இருந்ததாக குறிப்பிடுகிறார். டக்கரின் கூற்றுப்படி ஒரு பகுதி நிலத்தை பிறரிடம் விற்ற பிறகும், நிலைமைக்காரர்கள் பொதுவாக ஜோடிவரி எனப்படும் அரசிறையை வசூலித்தே வந்தனர். அதாவது, நிலைமைக்காரர் நிலத்தை வாங்குபவர் நிலத்தின் மீது அந்த நிலைமைக்காரர் வைத்திருக்கிற பாரம்பரிய அதிகாரத்தை அங்கீகரிக்க ஒரு தொகைக் கட்டணத்தை வழக்கமாக செலுத்த வேண்டும்.

இந்த நிலைமைக்காரர் பாரம்பரியம் ஆங்கில அரச நிலப்பிரபுத்துவம் முறையை ஒத்திருக்கிறது என்று டக்கர் வாதிடுகிறார். இருப்பினும், ஆங்கில அரச முறையில் இல்லாத ஒரு நிலைமைக்காரர் சிறப்புரிமை பற்றி அவர் குறிப்பிடுகிறார்: நில தகராறுகளில், மற்ற சாதியினர் எழுத்துப்பூர்வ பத்திரங்கள் மூலம் உரிமையை நிறுவ வேண்டும், அதேசமயம் ஒரு நிலைமைக்காரர் அந்த நிலத்தின் பாரம்பரிய நாடன் என்று அடையாளம் காட்டினால் போதும். அவ்வாறு அடையாளம் காணப்பட்டவுடன், வழக்கு தொடுப்பவர் நிலத்தை வாங்கியதற்கான ஆதாரத்தை சமர்ப்பிக்க முடியாவிட்டால், நீதிமன்றம் பொதுவாக சொத்தை நிலைமைக்காரருக்கு வழங்கும் என்று டக்கர் கூறுகிறார்.

சாரா டக்கரின் கூற்றுப்படி ஒரு பகுதி நிலத்தை பிறரிடம் விற்ற பிறகும், நிலைமைக்காரர்கள் பொதுவாக ஜோடிவரி எனப்படும் அரசிறையை வசூலித்தே வந்தனர். அதாவது, நிலைமைக்காரர் நிலத்தை வாங்குபவர் நிலத்தின் மீது அந்த நிலைமைக்காரர் வைத்திருக்கிற பாரம்பரிய அதிகாரத்தை அங்கீகரிக்க ஒரு தொகைக் கட்டணத்தை வழக்கமாக செலுத்த வேண்டும். நில தகராறுகளில், மற்ற சாதியினர் எழுத்துப்பூர்வ பத்திரங்கள் மூலம் உரிமையை நிறுவ வேண்டும், அதேசமயம் ஒரு நிலைமைக்காரர் அந்த நிலத்தின் பாரம்பரிய நாடன் என்று அடையாளம் காட்டினால் போதும். அவ்வாறு அடையாளம் காணப்பட்டவுடன், வழக்கு தொடுப்பவர் நிலத்தை வாங்கியதற்கான ஆதாரத்தை சமர்ப்பிக்க முடியாவிட்டால், நீதிமன்றம் பொதுவாக சொத்தை நிலைமைக்காரருக்கு வழங்கும் என்று டக்கர் கூறுகிறார்.

காயாமொழியின் ஆதித்தன் குடும்பம்

காயாமொழியின் ஆதித்தன் குடும்பம் பழமையான நிலைமைக்காரர் குடும்பங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது. ஆதித்தர்கள் சூரிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று கூறுகின்றனர். இதேபோல், சோழர்களும் சூரிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று கூறிக்கொண்டனர். திருச்செந்தூரில் உள்ள சிவன் கோவிலில் ஆதித்தன் குடும்பத்தினர் சிறப்புரிமைகளைப் பெற்றிருந்தனர். திருச்செந்தூர் கோயிலின் ஒரு மண்டபத்தின் கட்டுமானத்திற்கும், பல்வேறு சடங்கு செலவுகளுக்கும் ஆதித்தர்கள் நிதியளித்தனர். பாரம்பரியமாக கோயிலின் பெரிய மரத் தேரையும் அவர்கள் நன்கொடையாக அளித்தனர், அதற்கு ஈடாக திருவிழாவின் போது வீதிகளில் தேரை இழுக்கப் பயன்படுத்தப்படும் கயிற்றைத் தொடும் முதல் நபராக இருக்கும் பாக்கியம் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது.

சமீப காலங்களில், எச்.சி.எல் (HCL) நிறுவனர் ஷிவ் நாடார் தூத்துக்குடி மாவட்டத்தின் மூலைப்பொழியைச் சேர்ந்த ஒரு நிலைமைக்காரர் ஆவார். ஷிவ் நாடாரின் தாயார் வாமசுந்தரி தேவி தமிழ்நாடு சட்டமன்றத்தின் முன்னாள் சபாநாயகரும், தமிழ் நாளிதழான தினத் தந்தியின் நிறுவனருமான சி. பா. ஆதித்தனாரின் சகோதரி ஆவார். சி. பா. ஆதித்தனார் காயாமொழி ஆதித்தன் வம்சதை சேர்ந்தவர்.

காயாமொழி ஆதித்தர்கள் பாரம்பரியமாக கோயிலின் பெரிய மரத் தேரை நன்கொடையாக அளித்தனர், அதற்கு ஈடாக திருவிழாவின் போது வீதிகளில் தேரை இழுக்கப் பயன்படுத்தப்படும் கயிற்றைத் தொடும் முதல் நபராக இருக்கும் பாக்கியம் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது.

மானாட்டின் நாடாதி நாடாக்கள் ஆட்சியாளர்கள்

மானவீர வளநாடு அல்லது மானாடு எனக் கூறப்பெறும் பகுதி தற்போது திருநெல்வேலி மாவட்டத்தின் தென்கீழ்ப்பகுதியும் தூத்துக்குடி மாவட்டத்தின் தென்பகுதியும் சேர்ந்த நிலப்பரப்பாகும். மானவீர வளநாடு பல பற்றுகளை உள்ளடக்கி இருந்தது. அவை வடபற்று தென்பற்று எனும் இரு பிரிவுகளுக்குள் அடங்கும்.

தற்போது தண்டுப்பத்து, பள்ளிப் பத்து, நயினாப்பத்து, சீருடையார் பத்து, செட்டியா பத்து போன்ற பெயர்களில் பற்று (பத்து)கள் இருப்பதால், வடபற்று தென்பற்றுகளில் பல ஊர்கள் அடங்கியிருந்தன எனத் தெளிவாகின்றது. வடபற்றுகள் மொத்தம் பத்து இருந்ததற்கான சான்று கி. பி. 1639-இல் தேரியில் நாட்டப் பெற்ற கல்தூண் கல்வெட்டு மூலம் அறிய முடிகிறது. இதைப் போன்றே தென்பற்றுப் பகுதியில் பல பற்றுகள் இருந்தன. அவற்றில் அஞ்சு பற்று நாடுகள் எனும் பகுதி தென்பற்றில் அடங்கியிருந்ததாகத் தெரிகிறது.

மானாட்டின் வடபற்றுக் குட்பட்ட பத்துப் பகுதிகளை ஆட்சி செலுத்த கி.பி. 1639-இல் நாயக்க மன்னன் பிரதிநிதியான வடமலையப்பபிள்ளையிடம் அதிகாரம் பெற்ற நாடாதி நாடாக்கள் என்று கூட்டாக அறியப்பட்ட பத்து நிலைமைக்காரர் ஆட்சியாளர்களின் அரச பட்டப்பெயர்கள் வருமாறு:

1. ஆதித்த நாடன்
2. கோவிந்தப் பணிக்க நாடன்
3. வீரப்ப நாடன்
4. தீத்தியப்ப நாடன்
5. பிச்ச நாடன்
6. அய்யாக் குட்டி நாடன்
7. திக்கெல்லாங் கட்டி நாடன்
8. நினைத்தது முடித்த நாடன்
9. அவத்தைக் குதவி நாடன்
10. குத்தியுண்ட நாடன்

மேற்கண்ட பட்டியலில் வடபற்று பகுதியைச் சேர்ந்த பத்து நிலைமைக்காரர் ஆட்சியாளர்களின் அரச பட்டப்பெயர்கள் உள்ளன, அவர்களின் உண்மையான பெயர்கள் அல்ல. திருச்செந்தூரில் உள்ள காயாமொழியின் செல்வச் செழிப்பான ஆதித்தன் குடும்பத்தின் நேரடி மூதாதையான ஆதித்த நாடன் என்பவரை கல்வெட்டு குறிப்பிடுகிறது. இவர்கள் மானாட்டின் வட பற்றுக்களில் வரியைக் கூட்டவோ, குறைக்கவோ நீக்கவோ அதிகாரம் பெற்றிருந்தனர். இதைக்கூறும் சாசனக்கல் மானாட்டுத் தேரியின் மையத்தில் நாட்டப்பெற்றது. காலங்காலமாக ஆங்குச் சேர்ந்த மணல் காரணமாக மூடுண்டுபோன இச்சாசனக் கல் தற்போது எள்ளு விளை என்ற ஊருக்கருகில் உள்ளது. ஏறக்குறைய 5 அடி உயரமும் 2 அடி சுற்றளவும் கொண்ட இக் கல்தூண் கல்வெட்டு வரிகளைச் சரிவர தற்போது படிக்க முடியாதபடி மங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. இக்கல்வெட்டில் பொறிக்கப்பட்ட வாசகம் கி.பி. 1908 இல் பி. ஜே. குலசேகரராஜ் எழுதிய புத்தகத்தில் முதன்முதலாக வெளிவந்தது. இக்கல்வெட்டுத்தூணில் அம்மன் உருவம் முத்திரையாக அமைந்துள்ளது.

ஊடகப் பெருமான் சிவந்தி ஆதித்தன் ஆதித்த நாடனின் நேரடி வழித்தோன்றல் ஆவார்.

நாடாதி நாடாக்கள் பதின்மரில் ஆதித்த நாடன், அன்னாரின் சந்ததியினர் வரலாறு முறையாகத் தொகுக்கப் பெற்றுள்ளது. மீதியுள்ள ஒன்பது பேரில் கோவிந்தப் பணிக்க நாடானுக்குரிய பங்காக, பணிக்கன் மொழி நிலங்களும், வீரப்ப நாடனுக்குரியதாக வீரப்ப நாடன் குடியிருப்புப் பகுதிகளும் கண்டறியப்பட்டுள்ளன. மீதியுள்ள எழுவரின் ஆட்சிக்குரிய பகுதிகள் கண்டறியப்பட இயலாதுள்ளன. ஒரு வேளை இவர்களுடைய பகுதிகளைத் தேரிமணல் மூடிவிட்டதால் அவர்களுடைய சந்ததியார் வேறிடங்களுக்குக் குடி பெயர்ந்திருக்கலாம் எனத் தெரிகிறது. மானாட்டில் கி.பி. 17-ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியிலிருந்து பல குடும்பங்கள் வறட்சி, வணிகம் காரணமாக வேறிடங்களுக்குக் குடிபெயர்ந்துள்ளன. புகழ்பெற்ற தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர் திரு. சீ. இராமச்சந்திரன் நிலைமைக்காரர்களின் மரபுகள் மற்றும் அரச பழக்கவழக்கங்களின் அடிப்படையில், அவர்கள் மூவேந்தர் வம்சத்தின் எஞ்சியிருக்கும் சந்ததியினராக இருக்கலாம் என்று கூறுகிறார்.

மானாட்டின் வடபற்றுக் குட்பட்ட பத்துப் பகுதிகளை ஆட்சி செலுத்த கி.பி. 1639-இல் நாடாதி நாடாக்கள் என்று கூட்டாக அறியப்பட்ட பத்து நிலைமைக்காரர் ஆட்சியாளர்கள் அதிகாரம் பெற்றார்கள். இவர்கள் மானாட்டின் வட பற்றுக்களில் வரியைக் கூட்டவோ, குறைக்கவோ நீக்கவோ அதிகாரம் பெற்றிருந்தனர்.

நாயக்கர் ஆட்சிக் காலத்தில் நாடார்கள்

மதுரை நாயக்கர்களின் ஆட்சியை சில நாடார் ஆட்சியாளர்கள் ஏற்றுக்கொண்ட போதிலும், நாடார் சமூகத்திற்கும் நாயக்க ஆட்சியாளர்களுக்கும் இடையிலான ஒட்டுமொத்த உறவு சுமூகமாக இல்லை. பாண்டியர்களின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, பல நாடார்கள் திருச்செந்தூர் மற்றும் கன்னியாகுமரி சுற்றியுள்ள பகுதிகளுக்கு குடிபெயர்ந்தனர் என்று நாடார் வாய்மொழி மரபுகள் கூறுகின்றன. கி.பி. 1662 ஆம் ஆண்டின் விக்ரமசிங்கபுரம் கல்வெட்டு, நாயக்க மன்னரின் பிரதிநிதியாக செயல்பட்ட வடமலையப்ப பிள்ளை, சிவந்தி நாடன் என்ற உய்யக்கொண்டார் ஒருவருக்கு வரி விலக்கு அளித்ததை பதிவு செய்கிறது. உய்யக்கொண்டார்கள் ஒரு பண்டைய நாடார் உட்பிரிவு. இருப்பினும், சிவந்தி நாடன் கடுமையான வரிவிதிப்பால் பாதிக்கப்பட்டார் என்றும், வரி நிவாரணத்திற்காக நாயக்கர் மன்னரின் பிரதிநிதியிடம் முறையிட வேண்டியிருந்தது என்றும் அதே கல்வெட்டு மேலும் வெளிப்படுத்துகிறது.

முனைவர் தாமரை பாண்டியன் ஆல்வார் திருநகரியில் கண்டெடுக்கப்பட்ட 17 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த செப்புத் தகடு, வடமலையப்பப் பிள்ளை ஒரு பாண்டிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்த ஒருவரை உள்ளூர் கோவிலுக்கு தனது நிலங்களை நன்கொடையாக வழங்குமாறு கட்டாயப்படுத்தியதை விவரிக்கிறது. மதுரை நாயக்கர் ஆட்சியாளர்களின் அழுத்தங்களிலிருந்து விடுபடுவதற்காக நாடார்கள் தெற்கே நோக்கி குடிபெயர்ந்திருக்கலாம் என்றும், மதுரை நாயக்கர் ஆட்சியின் வீழ்ச்சி வரை பெரும்பாலான நாடார்கள் பிரதான சாதி அமைப்பில் சேராமல் இருந்து வந்திருக்கலாம் என்பதையும் இந்த வரலாற்றுப் பதிவுகள் சுட்டிக்காட்டுகின்றன. மேலும், நாடார்களின் இந்த இடம்பெயர்வு பாண்டியர் அரசின் வீழ்ச்சியுடன் நேரடியாக தொடர்புடையது என்பதை இப்பதிவுகள் விளக்குகின்றன.

மதுரை நாயக்கர் ஆட்சியாளர்களின் அழுத்தங்களிலிருந்து விடுபடுவதற்காக நாடார்கள் தெற்கே நோக்கி குடிபெயர்ந்திருக்கலாம் என்றும், மதுரை நாயக்கர் ஆட்சியின் வீழ்ச்சி வரை பெரும்பாலான நாடார்கள் பிரதான சாதி அமைப்பில் சேராமல் இருந்து வந்திருக்கலாம் என்பதையும் வரலாற்றுப் பதிவுகள் சுட்டிக்காட்டுகின்றன. மேலும், நாடார்களின் இந்த இடம்பெயர்வு பாண்டியர் அரசின் வீழ்ச்சியுடன் நேரடியாக தொடர்புடையது என்பதை இப்பதிவுகள் விளக்குகின்றன.

முடிவுரை

நிலைமைக்காரர்களின் வரலாறு, பழைய சான்றோர் சமூகத்திலிருந்து பெறப்பட்ட பிரபுத்துவ அடையாளத்தின் நீண்டகால தொடர்ச்சியை வெளிப்படுத்துகிறது. மானாட்டின் எஞ்சியிருக்கும் கல்வெட்டுகள் மற்றும் கிராமப் பெயர்கள், ஒரு காலத்தில் வடபற்று பிராந்தியங்களை நாடாதி நாடாக்கள் எவ்வாறு ஆட்சி செய்து வரி விதித்தனர் என்பதை தெளிவாக விளக்குகின்றன. இந்த ஆட்சியாளர்களின் வரலாற்று பதிவுகள் மானாட்டில் அவர்களின் முக்கிய பங்கை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. சில நாடார்கள் மதுரை நாயக்கர் இறையாண்மையை ஏற்றுக்கொண்ட போதிலும், 17 ஆம் நூற்றாண்டின் நாடார் நாட்டுப்புறக் கதைகள் மற்றும் கல்வெட்டுகள் நாடார் சமூகத்திற்கும் நாயக்கர் ஆட்சியாளர்களுக்கும் இடையிலான ஒட்டுமொத்த உறவு சரியாக இல்லை என்பதை சுட்டிக்காட்டுகின்றன.

இவற்றையும் பார்க்கவும்

• மறைந்த நிலையிலிருந்து வெளிச்சத்திற்கு: சமீபத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பண்டைய ஆவணங்கள் மூலம் நாடார் சமூகத்தின் வரலாற்றை மறுகட்டமைத்தல்.
• தொல்பொருள் சான்றுகளை ஒன்றாக இணைத்துப் பார்ப்போம்: உன்னத சான்றோர்களுக்கும் நாடார்களுக்கும் இடையிலான தொடர்பு என்ன.
• வலங்கை உய்யகொண்டார்: மறக்கப்பட்ட சோழ குலத்தின் பாரம்பரியமும் வரலாறும் அவர்களை இன்றைய நாடார் சமூகத்துடன் இணைக்கின்றன.
• நாடார் சமூகத்தைச் சுற்றியுள்ள வரலாற்றுத் தவறான கருத்துக்களைப் பற்றிய ஆய்வு: 19 ஆம் நூற்றாண்டு நாடார்களின் உண்மையான சமூக நிலைப்பாடு.